|
Voor
mij een ongelofelijk verdrietige keerzijde van het fokker-zijn
........... wetende dat terwijl ik dit schrijf èn het
in de toekomst weer zal lezen ............... heb en zal ik er moeite
mee hebben, met " dit" bericht ......... .......... Lex is op
12 juli 2006 overleden ..........
!! Alexander vom Seebensee !!
Het
is een grote schok en pijnlijk verdriet voor Hans en Bets Wubben,
om hun Lex zo plotseling en snel te moeten verliezen
............. 's morgens was er niets aan de hand maar om 17.00
uur is Lex op de operatietafel overleden aan een acute
buikvliesontsteking en darmdoorbraak ............
Zijn
moeder Belle is nu 13,5 jaar leeft haar leventje op haar gemak, en
ìk
had er ....... nooit rekening mee gehouden dat een pup eerder sterft dan
de moederhond ............. Lex (broer van Amber) is geboren uit
het éérste nestje van Belle, Lex is ook als éérste geboren en
het was ook mijn éérst gefokte het "A-nestje" !! Dat was 24 maart
1998 .............. en nu ruim 8 jaar later, zo bijzonder en cockereigenwijs als Lex soms
was ....... want die ruimte kreeg hij van zijn schitterende baasjes
...... waarom heeft hij hier niet een aantal jaartjes mee gewacht om
als éérste te overlijden .......
Natuurlijk
wil ik het niet vermenselijken maar mijn Seebensee-Cockerfamilie
kent mij inmiddels en ik wil het hier kwijt want het heeft mij
diep geraakt en doet
pijn ....... veel pijn ..........
Gelukkig
is het niet cockerstil bij Hans en Bets, want Buddy ...... halfbroer
van Lex (Belle's 2e nestje) is Lex maatje en
"onze" Grätel bekleedt ook bij hen een prinsessenplekje
...... zij moeten nu die plotseling pijnlijke kale plek en die
"ozo" samengesmolten naam van .........
"Lex+Buddy" .......... een andere plek gaan geven
........
Ondanks
de machteloosheid en goede zorg en vreselijke
bange uurtjes die middag, wil ik ....... Hans en Bets waanzinnig
bedanken voor hun goede zorg, hun liefde en het vrolijk gezellig
cockerleven die "zij" mijn pup 8 jaar gegeven hebben
............ dat helaas abrupt werd beëindigd
....... maar de verhalen over hun Lex en zijn bijzonderheden zullen
altijd met een glimlach verteld en herhaald worden ......... dat
weet ik
Bedankt
Hans en Bets ......
"en
dan jij Lex ......... kereltje ......... ja ik zag jou als
eerste in dat vruchtblaasje geboren worden 8 jaar geleden, wàt
was ik zenuwachtig die eerste keer ....... bij mijn eerste pup
..... maar ik
heb je drooggewreven .......... en nu 12 juli 2006 ......... heb
ik nadat jou baasjes verdrietig weggingen ......... als laatste veel te vroeg afscheid van "jou" moeten nemen .......
ondanks mijn tranen en diepe pijn was het ook intens bijzonder dáár even met jou alleen te zijn ......... met "jou"
mijn eerste voor altijd slapende Seebensee pup
.........
onze seebensee LEX .........
Monique
|
